To spotkania indywidualne rodziców z psychologiem specjalizującym się w edukacji wychowawczej rodziców, na temat znalezienie i nauczenia się nowych sposobów wychowawczych, dopasowania ich do konkretnego dziecka.

Specjalista pracuje z rodzicami nad rozpoznaniem sytuacji trudnych wychowawczo, zrozumieniem z czego one wynikają, jak mogą ich rodzice uniknąć, jak inaczej się zachować żeby uzyskać dobry efekt wychowawczy, czego nie robić żeby nie wzmacniać niewłaściwych zachowań dziecka i inne.

Przykładowe tematy jakie są podejmowane:

• Ukierunkowanie myślenia na potrzeby i możliwości dzieci – czyli jak wzmocnić w dziecku jego naturalne możliwości i zdolności.
• Wprowadzenie umiejętności słuchania dzieci, gdy one zgłaszają się do rodziców z problemem – czyli jak dobrze słuchać dzieci i być na nie uważnym.
• Nauka rozpoznawania uczuć w kontaktach z dziećmi, nazywanie ich – czyli jak budować naszą relację z nimi, głębszą i bliższą.
• Umiejętności motywowania dzieci do aktywności i współpracy z rodzicami – czyli co zrobić aby dzieci słuchały się rodziców.
• Zapoznanie rodziców z podstawową wiedzą na temat stosowania konsekwencji i nagród; rola „ram” zachowania dzieci – czyli jak stawiać granice i nie dać sobie wejść na głowę.
• Jak organizować czas wolny dzieciom (znaczenie urozmaicenia aktywności), jak się z nimi bawić w różnym wieku.
• Jak konstruktywnie rozwiązywać konflikty i nieporozumienia bez zwycięzców i pokonanych.
• Zapoznanie rodziców ze specyficznymi potrzebami i zachowaniami dzieci w określonych fazach rozwojowych, jak dopasowywać metody wychowawcze, wymagania – do wieku i możliwości dziecka.
• Relacje między rodzeństwem, jak sobie radzić z rywalizacją; jak pomóc budować więź między rodzeństwem aby byli dla siebie źródłem oparcia w przyszłości; nauczenie się sposobów pomocy dzieciom wyeliminowania agresji, wzajemnej niechęci, rywalizacji, manipulacji.
• Wzmacnianie samodzielności i zaradności dziecka.
• Jak skutecznie chwalić dzieci.
• Nabycie umiejętności wychowawczych czy związanych z budowaniem relacji z dzieckiem od pierwszych dni jego życia przez „młodych rodziców”

To spotkania terapeuty z parą. Najczęściej spotkania odbywają się co 2 tygodnie, trwają 50 lub 75 minut.

W terapii warto by brały udział pary, które przeżywają kryzys w związku, trudności i konflikty, a także chcą w bezpieczny sposób wyrażać swoje potrzeby i uczucia.
Spotkania pomagają rozpoznać aktualny problem w parze, zrozumieć z czego on wynika, co podtrzymuje destrukcyjne zachowania, doprecyzować o co tak naprawdę chodzi, wyrazić w szczery sposób swoje uczucia, myśli. Pomagają w poprawieniu sposobu komunikowania się. Pomaga przełamać bariery komunikacyjne i emocjonalne w związku zrozumieć w jaki sposób problem jednego z partnerów uaktywnia zachowanie drugiego. Spotkania mają na celu pomóc partnerom usunąć przyczyny konfliktu oraz nauczyć rozwiązywać konflikt z korzyścią dla obojga.

Głównym celem terapii par jest zminimalizowanie barier utrudniających rozwój związku jako całości i rozwój partnerów jako odrębnych osób. W czasie spotkań istnieje możliwość poznania wzajemnie swoich indywidualnych cech, potrzeby i motywacji. Terapia jest szansą pomocy w uzyskaniu równowagi w związku, nauczeniu się przechodzenia przez naturalne kryzysy rozwojowe dla związków. Pogłębia i umacnia więź między partnerami. Uczy słuchania się nawzajem i wrażliwości na potrzeby drugiej osoby. Pomaga utrzymać dobre relacje z rodzinami, z których pochodzimy.

Czasem też pomaga zgłośnić niewypowiedziane emocje, poglądy, wartości, różnice i podjąć w spokojny sposób decyzję o rozstaniu w związku.

Spotkania z terapeuta mogą również stanowić przygotowanie się pary do dalszego wspólnego życia, rozwiązanie na początku związku trudności, które mogłyby w przyszłości go niszczyć.

Metoda psychoterapii zależna jest od tego, który z psychologów, psychoterapeutów ją prowadzi, zgodnie ze swoją specjalizacją.

Jest to praca terapeutyczna całej rodziny lub jej części w zależności od potrzeby, rodzaju problemu, specyfiki rodziny. Czasem są to rodzice i dzieci, czasem rodzic i dziecko, czasem sami rodzice, czasem w terapii uczestniczą również dziadkowie.

Najczęściej spotkania odbywają się co 2 – 3 tygodnie, trwają 50 lub 75 minut. Ilość spotkań uzależniona jest od sprawy z jaką zgłasza się rodzina, może to być np. 5 spotkań, kilkanaście lub więcej jeśli taka ma potrzebę rodzina i terapeuta uznaje to za celowe.

Często problemy dzieci (lęki, depresje, zaburzenia odżywiania, trudne zachowania itd.) wiążą się z całą rodziną i szybszą i efektywniejszą pomoc można uzyskać gdy w terapii bierze udział cała rodzina. Rodzina to też najbliższe osoby i w oparciu o ich pomoc wielokrotnie łatwiej jest poradzić sobie z problemami. Czasem aby osiągnąć zmianę u pojedynczej osoby niezbędna jest zmiana wszystkich osób w rodzinie.

W terapii rodzinnej pracuje się między innymi nad:

• poprawą porozumiewania się,
• lepszym rozumieniem siebie nawzajem,
• umiejętnością wyrażania własnych uczuć,
• nie przekraczaniem granic innych, lub większym otworzeniem się wobec innych,
• podziałem ról, zadań,
• umiejętnością rozwiązywania konfliktów,
• zrozumieniem źródeł zachowania poszczególnych osób w rodzinie – czasem wynikających z doświadczeń poprzednich pokoleń,
• poradzeniem sobie z nadmiernym stresem,
• przejściem przez naturalne kryzysy rozwojowe w rodzinie,
• poradzeniem sobie z rozstaniami, utratami, traumami i nad wieloma innymi sprawami.

Celem terapii rodzinnej najczęściej jest uzyskanie większe go komfortu życia, wzmocnienie więzi, poprawa relacji nauczenie się czerpania przyjemności z kontaktów z innymi osobami w rodzinie, a i czasem uniezależnienie się od rodziny, uzyskanie możliwości życia jako odrębna jednostka.

Nasi specjaliści pracują wykorzystując różne podejścia terapeutyczne: systemowe, psychodynamiczne, komunikacyjne, strukturalne i inne.

Metoda psychoterapii zależna jest od tego, który z psychologów, psychoterapeutów ją prowadzi, zgodnie ze swoją specjalizacją.

To forma uzyskania oczekiwanych zmian poprzez indywidualną pracę z psychoterapeutą. Najczęściej odbywa się jeden, dwa lub trzy razy w tygodniu, w stałych dniach i godzinach dopasowanych do możliwości zgłaszającej się osoby, czas jednego spotkania to 50 minut. Długość psychoterapii zależy od zgłaszanego problemu, najczęściej trwa ok. 1 – 3 lata, w zależności od potrzeb Pacjenta oraz zakładanych celów. Prowadzimy również formy terapii krótkoterminowej ok. pół rocznej nastawionej na osiągnięcie węższych celów.

Może być również potrzebna terapia wspierająca lub forma interwencji kryzysowej, wówczas spotkania mogą być intensyfikowane w przeciągu np. 3 miesięcy.

W trakcie sesji terapeutycznych budowana jest relacja terapeutyczna, która stwarza bezpieczne warunki umożliwiające poznawanie siebie, badanie motywów zachowań, przyglądanie się schematom myślenia oraz wzorcom wchodzenia w relacje. Efektem psychoterapii są zmiany podnoszące komfort życia. Psychoterapia indywidualna poprzedzona jest spotkaniem konsultacyjnym ok. 3 wizyty, podczas którego terapeuta zapoznaje się ze zgłaszanymi problemami, ustala cele psychoterapii oraz zasady niezbędne do pracy terapeutycznej m.in. częstotliwość spotkań, okres trwania psychoterapii, przerwy, sposób zakończenia, zasady finansowania a osoba korzystająca może poznać terapeutę i przekonać się czy dana osoba jej odpowiada.

Przykładowe powody kiedy osoby zgłaszają się do psychoterapii to:

• zmagają się z trudnościami w sytuacjach życiowych;
• odczuwają różnego rodzaju obawy, przygnębienie, niezadowolenie;
• przeżywają stany depresyjne lub lękowe,
• odczuwają wzmożony stres, nie mogą sobie z nim poradzić,
• przeżywają zmienne nastroje;
• odczuwają brak satysfakcji życiowej;
• doświadczają uczucia pustki w relacjach z innymi osobami;
• mają problemy w relacjach rodzinnych czy z partnerem,
• chcą poznać przyczyny swoich problemów,
• przeżywają trudności w kontaktach z ludźmi,
• mają obniżone poczucie swojej wartości,
• chcą lepiej poznać siebie,
• chcą lepiej radzić sobie w życiu, zwiększyć jego komfort, wykorzystywać w pełni swoje możliwości życiowe czy po prostu je odnaleźć i wiele innych.

Metoda psychoterapii zależna jest od tego, który z psychologów, psychoterapeutów ją prowadzi, zgodnie ze swoją specjalizacją.